Pagina 21 - Origineel_p3tm80.indd

Je ontwerpen zijn opgenomen in de collecties van musea als
het Victoria & Albert Museum in Londen en het MoMa in New
York; heeft design de kritische functie van kunst overgenomen?
Zo kijk ik er niet tegenaan. Ik vind gewoon dat er het een en ander mis is met de
productindustrie en dat de verbetering vanuit die wereld zelf zou moeten komen.
Dus mijn ontwerpen zijn zogezegd kritiek van binnenuit. Ik vind het ook logisch dat
een sector zichzelf probeert te verbeteren en vernieuwen. Dat probeer ik te doen
door dingen te maken waarbij compleet helder is hoe, waar, waarvan en door wie
ze gemaakt zijn. Dat ze in musea terechtkomen is natuurlijk leuk, maar voor mij
blijven het producten en geen kunstwerken. Lokken je ontwerpen ook wel
eens negatieve reacties uit, omdat er een statement in zit?
Eigenlijk niet. Ik probeer ook alleen maar om iets te verhelderen en uit te leggen,
ik ben er niet op uit om spraakmakend te zijn. Ik had in Pig 05049 de heftige dingen
die met een varken gebeuren enorm kunnen uitvergroten. Maar dat heb ik niet gedaan, ik heb alles even veel gewicht gegeven omdat ik vind
dat iedereen het zelf moet kunnen ontdekken en er een mening over vormen. Als je het vergelijkt met tien jaar geleden, toen je
afstudeerde, merk je dat mensen nu meer op zoek zijn naar producten met een duidelijke en eerlijke herkomst?
Zeker. Een van mijn afstudeerprojecten was een trui van de wol van één schaap. Niet lang daarna kwam de Urchin Pouf,
een in Nederland met de hand gebreide poef. Die dingen maakte ik puur uit een persoonlijk gevoel van onbehagen over
hoe producten naar ons toe komen. Nu, een aantal jaren later, blijkt dat gevoel dicht te staan bij wat heel veel mensen
voelen. Ik had wel gehoopt maar niet verwacht dat het op deze manier zou uitgroeien. Het heeft me ook echt verrast dat
mijn varkensboek zo succesvol is, het heeft echt een snaar geraakt. Waar ben
je op dit moment mee bezig? Ik heb een kavel met vlas gekocht en ben aan
het onderzoeken hoe ik het vlas kan ontwikkelen tot eindproducten, om te beginnen
theedoeken, tafellakens en ander huishoudtextiel. Ik wil er goedlopende producten
van maken waarvan je weet waar ze vandaan komen en hoe ze gemaakt zijn. Het
is een langlopend project waarbij ik echt moet nadenken hoe ik grotere aantallen
kan produceren. In het Textielmuseum heb ik 200 proefmeters linnen laten weven,
volgende week gaan we nog eens 1000 meter weven. Heel spannend. Het lastigste is
dat er veel stappen zitten tussen vlas en het eindproduct, waarvoor gespecialiseerde
bedrijven nodig zijn. In Nederland en België zijn die er nog wel, maar vaak zijn ze de laatste op hun gebied, als overblijfsels
van een ooit bloeiende industrie. Ik ben bang dat er schakels tussenuit gaan vallen. Ons klimaat is heel geschikt voor vlas,
maar de verwerking ervan is jammer genoeg grotendeels naar China verdwenen. Werk je veel in opdracht? Vorig jaar
ongeveer fifty-fifty. Voor Thomas Eyck heb ik de afgelopen jaren bijvoorbeeld een aantal dingen gedaan. Hij heeft een klein
onafhankelijk label met lokale producten, een mooie collectie. Ik vond het heel eervol om door hem gevraagd te worden.
Werken in opdracht is leuk omdat je dan niet alles helemaal uit jezelf hoeft te halen, maar uiteindelijk zijn de eigen projecten
toch wel wat ik het liefst doe. Nu ben ik even alleen bezig met het vlasproject. Stel dat Ikea belt met een opdracht? Het zijn grote
bedrijven als Ikea die echt substantiële veranderingen te weeg kunnen brengen, dus het zou stom zijn om er niet mee te willen samenwerken.
Maar ik zou er alleen op in gaan als ze ook hun hele productieproces open zouden willen gooien, als ik in mijn ontwerp helder kan maken hoe
het geproduceerd is, waar de grondstoffen vandaan komen et cetera. Ik zou dan ook willen dat het een prijs heeft die past bij het product, want
de spullen van Ikea zijn veel te goedkoop. Mijn Urchin Pouf bijvoorbeeld, heeft een bepaalde prijs, maar ik laat ook zien waarom hij kost wat
hij kost. En dat het dus daarom eigenlijk heel raar is dat andere producten zo goedkoop zijn. Het Origineel maakte voor deze serie
ook een portret van Arne Jacobsen, betekent hij nog iets voor jou? Nou, wat ik wel fascinerend vindt, is om te zien hoe
de tijdsgeest is veranderd als je naar meubels als die van Jacobsen kijkt. Jacobsen en zijn tijdgenoten waren idealistisch in die zin dat ze het
goede wonen voor iedereen bereikbaar wilden maken en dat kon dankzij de industrialisatie. Maar uiteindelijk is het allemaal doorgeslagen en is
onze kijk op de zegeningen van de industrie bijna 180° gedraaid. En daarmee hebben ook de idealen van ontwerpers zich gekeerd. >
www.christienmeindertsma.com
“Onze kijk op de
zegeningen van de
industrie is bijna
180º gedraaid”
PIG 05049
URCHIN POUF 21
THEEDOEK VAN VLAS
VLAS